Grens tussen Marokko en Spanje

De grens tussen Marokko en Spanje bestaat uit drie niet-aaneengesloten, vrij korte landgrenslijnen van in totaal 18,5 km, rond de Spaanse gebieden Ceuta (8 km), Peñón de Vélez de la Gomera (75 meter) en Melilla (10,5 km). Deze drie exclaves in Noord-Afrika worden aangeduid met de term plazas de soberanía, waartoe ook enkele kleine eilanden voor de Marokkaanse kust behoren.

Historisch gezien maakten deze plazas de soberanía deel uit van diverse islamitische rijken van Noord-West-Afrika. Ceuta werd in 1415 door Portugal veroverd. Na de Reconquista van het Iberische schiereiland keek Spanje zuidwaarts naar de Noord-Afrikaanse kust, waarbij Melilla werd veroverd op het sultanaat van Fez in 1497, met de zegen van Portugal. Spanje viel het toenmalige eiland Peñón de Vélez de la Gomera binnen in 1508, waarbij Portugal deze annexatie het jaar nadien erkende bij het Verdrag van Sintra. Het eiland werd heroverd door het Koninkrijk Fez in 1554, maar opnieuw bezet door Spanje in 1564, en sindsdien is het in Spaanse handen gebleven. De exclaves zijn sedertdien een voortdurend twistpunt gebleven tussen Marokko en Spanje.

Marokko en Spanje hebben ook een maritieme grens bij de Canarische Eilanden en langs de Straat van Gibraltar en de Alboránzee. De kortste afstand tussen beide landen langs de straat van Gibraltar is 14,3 kilometer. Het Britse territorium Gibraltar (geclaimd door Spanje) ligt aan de noordkust van deze straat.